Lapidarium otworzone dnia 11.05.2007 r. na terenie dawnego gaju urnowego, miejsca przeznaczonego w pocz. XX w. na pochówki całopalne. Projektantem założenia był pierwszy dyrektor cmentarza, Georg Hannig. Makietę gaju prezentowano w 1910 r. na światowej wystawie sztuki cmentarnej w Brukseli. Po 1911 r. teren na wzniesieniu przy torach kolejowych wypełnił się pochówkami i pomnikami. Wiele z nagrobków i elementów „małej architektury” przetrwało do dzisiaj. Odtworzono układ przestrzenny założenia, zrekonstruowano mostek i tzw. grzybek, czyli okrągły daszek z ławką, odnowiono zabytkową fontannę. Wzdłuż ścieżek ustawiono nagrobki, usunięte niegdyś ze swych dawnych miejsc w różnych zakątkach cmentarza. Projekt lapidarium sporządzili arch. Joanna Wojtecka, arch. Marzena Jaroszek i inż. Krzysztof Gołębiecki. Prace sfinansowano ze środków Gminy Miasta Szczecin i Zakładu Usług Komunalnych.
Projekt lapidarium został opracowany przez konsorcjum firm Archimedes i Pracownię Architektoniczną DEKTON oraz oparty o założenia:
Łącznie w lapidarium zostanie umieszczonych oprócz nagrobków "in situ" około 140 głowic, których pierwotnego miejsca posadowienia nie można ustalić. Ich pozostawienie w miejscu odnalezienia lub odkopania byłoby równoznaczne z przeznaczeniem ich na zniszczenie. Budowa lapidarium jest jednym z priorytetowych przedsięwzięć, na terenie Cmentarza Centralnego.
Twórcy poświęcają serwis pamięci Marka Kramarza