[25.11.1923 Gniezno - 7.08.1994. Szczecin] - historyk.
Kwatera 18a-21-3.
Dyrektor Archiwum Państwowego od 1956 do 1969 r., w latach 1969-1981 rektor Wyższej Szkoły Nauczycielskiej (od 1973 r. Pedagogicznej), później wieloletni dyrektor Instytutu Historii WSP (od 1985 r. - Uniwersytetu Szczecińskiego). W znaczący sposób przyczynił się do powstania uniwersytetu. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na dziejach gospodarczych Pomorza Zachodniego. Był autorem licznych prac zarówno naukowych, jak i popularnonaukowych przybliżających historię regionu. Nie sposób nie wymienić choćby kilku tytułów opracowań, w których tworzeniu brał udział: II tom Dziejów Szczecina, kolejne tomy Historii Pomorza, monografie Koszalina, Kołobrzegu, Nowogardu, Goleniowa. Był także organizatorem i redaktorem naczelnym „Przeglądu Zachodniopomorskiego", przewodniczącym szczecińskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego. O profesorze, jako naukowcu, powiedziano wiele, jako człowieka najlepiej chyba charakteryzowały go słowa prof. Lucyny Turek-Kwiatkowskiej, która żegnając go na Cmentarzu Centralnym, stwierdziła: Odszedł człowiek wielki, odszedł człowiek prawy i odszedł człowiek dobry.
Twórcy poświęcają serwis pamięci Marka Kramarza