[5.05.1828 Koszalin - 16.07.1916 Berlin] - nadburmistrz Szczecina 1.01.1878 - 31.03.1907, doktor praw.
Kwatera 20d.
Skończył prawo na uniwersytrecie w Greifswaldzie. Przed przybyciem do Szczecina był burmistrzem Kołobrzegu. W Szczecinie sprawował swój urząd przez niemal trzy dziesięciolecia, w okresie największej prosperity w dziejach miasta. Za jego kadencji, w 1873 r., zniesiono status twierdzy i uwolniono Szczecin od gorsetu hamujących jego rozwój fortyfikacji. Powstało nowe centrum miasta z gwiaździstym układem placów i ulic. Haken osobiście zaangażował się w starania o zagospodarowanie dawnego fortu Leopolda, którego 1/3 terenów przejęło miasto. W latach 1902-1913 utworzono tu promenadęz reprezentacyjnymi budowlami Muzeum Miejskiego i rejencji. Dla uczczenia zasług nadprezydenta nazwana została Tarasem Hakena (dziś: Wały Chrobrego). Nadburmistrz Haken skupił wokół siebie wybitnych fachowców, jak m.in. radcowie budowlani: C. Schmidt, C. Kruhl, W. Meyer-Schwartau. W swej działalności zwalczał partykularyzmy, kierując się dobrem ogółu (postawę tę zwano nawet „socjalizmem municypalnym"). Po przejściu na emeryturę osiadł w Berlinie-Wilmersdorf i tam zmarł. 20.07.1916 r. spoczął na Cmentarzu Centralnym obok żony Johanny. Pochowany został na koszt miasta. Po 1945 r. grób małżonków Haken uległ zniszczeniu. Ocalał zaprojektowany przez prof. Ludwiga Manzla pomnik, który jednak pozbawiony jest wizerunków zmarłych i napisów. W plebiscycie „Gazety Wyborczej" na „Szczecinianina XX wieku" Hermann Haken zdobył drugie miejsce, tuż za Piotrem Zarembą.
Twórcy poświęcają serwis pamięci Marka Kramarza