Jan Paweł II – Karol Wojtyła (1920-2005)
papież, święty kościoła katolickiego, Honorowy Obywatel Miasta Szczecin
Urodził się 18.05.1920 roku w Wadowicach (Beskid Niski), gdzie spędził pierwsze osiemnaście lat życia. Po maturze w 1938 roku przeniósł się wraz z ojcem (matkę stracił w wieku 9 lat) do Krakowa i rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował w kamieniołomach w Zakrzówku i uczył się na tajnych kompletach. W 1941 roku utracił ojca, a rok później wstąpił do tajnego seminarium duchownego.
Od 1945 roku był studentem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. 1.11.1946 roku otrzymał z rąk kardynała Adama Stefana Sapiehy święcenia kapłańskie. W tym samym roku rozpoczął studia na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu w Rzymie, które ukończył pracą doktorską w 1948 roku. Po powrocie do kraju był wikarym najpierw w Niegowici, małej wiosce koło Wieliczki, a od 1949 roku – w krakowskiej parafii św. Floriana. W 1953 roku obronił pracę habilitacyjna z etyki chrześcijańskiej na swym macierzystym Wydziale Teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jednocześnie wykładał w seminariach duchownych w Krakowie, Częstochowie i Katowicach, a rok później rozpoczął pracę na Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
W 1958 roku został mianowany przez papieża Piusa XII krakowskim biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej. Uczestniczył w obradach II Soboru Watykańskiego (1962–1965). W 1963 r.oku otrzymał nominacje na arcybiskupa krakowskiego i odbył ingres do katedry na Wawelu. W 1967 roku podniesiony został do godności kardynała. W dniu 16.10.1978 roku obrany został papieżem i przyjął imię Jana Pawła II.
13.05.1981 roku na placu przed bazyliką Świętego Piotra w Rzymie Mehmet Ali Agca dokonał zamachu na Jana Pawła II, w wyniku którego papież został ciężko ranny. Mimo stale pogarszającego się od zamachu stanu zdrowia, kontynuował swe dzieło do ostatnich dni życia.
Jan Paweł II zmarł 2.04.2005. Jest pochowany w bazylice Świętego Piotra w Rzymie. W 2011 roku został beatyfikowany, a w 2014 roku wyniesiony na ołtarze jako św. Jan Paweł II.
Dwudziestosiedmioletni pontyfikat Jana Pawła II przypadł na burzliwe czasy przełomu tysiącleci, naznaczone wieloma konfliktami o zasięgu tak europejskim, jak i światowym oraz szybkimi zmianami cywilizacyjnymi i obyczajowymi. Charakterystyczną cechą działania Jana Pawła II był bezpośredni kontakt z wiernymi poprzez podejmowanie podróży apostolskich. Papież-pielgrzym odbył ich podczas swego pontyfikatu ponad sto, odwiedzając najdalsze zakątki świata zamieszkałe przez wspólnoty chrześcijańskie, zarówno te najliczniejsze, jak w Meksyku, jak i najmniejsze, jak w Tunisie, a także miejsca targane wojnami (Syria, Sarajewo), niepokojami społecznymi (Salwador, Kuba, Polska) i religijnymi (Zagrzeb). Odwiedzał też świątynie różnych odłamów chrześcijaństwa i miejsca kultu innych religii, działając w duchu ekumenizmu oraz pojednania między wielkimi religiami monoteistycznymi – chrześcijaństwem, judaizmem i islamem.
Rytm pontyfikatu wyznaczały papieskie encykliki, których Jan Paweł II ogłosił czternaście. W jego nauczaniu dominują troska o człowieka, o jego godność i rozwój, kwestia uwrażliwienia na ludzkie cierpienie oraz problemy pracy i solidarności międzyludzkiej. Papież w sposób szczególny sposób troszczył się o ludzi młodych, czego wyrazem było zainicjowanie w 1986 roku wielkich spotkań młodzieży katolickiej – Światowych Dni Młodzieży.
Jan Paweł II ośmiokrotnie odbył podróże apostolskie do ojczyzny (w latach 1979, 1983, 1987, 1991, 1995, 1997, 1999, 2002). W trakcie trzeciej z tych pielgrzymek, skutkiem starań biskupa szczecińsko-kamieńskiego Kazimierza Majdańskiego, 11.05.1987 roku papież odwiedził Szczecin.
Głównym elementem uroczystości papieskich w Szczecinie była msza święta dla rodzin koncelebrowana na Jasnych Błoniach. Nabożeństwo zgromadziło około 700 tysięcy wiernych. W trakcie mszy papież ukoronował figurę Matki Bożej Fatimskiej dla wznoszonego sanktuarium fatimskiego na osiedlu Słonecznym, ufundowanego jako wotum za uratowanie jego życia w zamachu. Po nabożeństwie papież dokonał poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego będącego w budowie gmachu Wyższego Seminarium Duchownego na szczecińskim Niemierzynie (dziś ul. Pawła VI). Następnie papież spotkał się w katedrze św. Jakuba Apostoła z duchownymi trzech diecezji: szczecińsko-kamieńskiej, koszalińsko-kołobrzeskiej i gorzowskiej, alumnami seminariów duchownych i siostrami zakonnymi oraz członkami instytucji świeckich. Spotkanie było głównym akcentem obchodów jubileuszu osiemsetlecia szczecińskiej świątyni.
Papieską wizytę w Szczecinie upamiętnia statua Jana Pawła II na Jasnych Błoniach (autorstwa Czesława Dźwigaja), ustawiona w 1995 roku naprzeciw pomnika Czynu Polaków, u stóp którego stał papieski ołtarz w 1987 roku, oraz prowadząca na Jasne Błonia aleja nosząca od 2007 roku jego imię. Natomiast w katedrze św. Jakuba Apostoła znajduje się pamiątkowa tablica z medalionem portretowym Jana Pawła II i inskrypcją „Byłeś wśród nas opoko kościoła” oraz kaplica jego imienia (dawna Mariacka).
„Pragnę podziękować Szczecinowi, że nas powitał tak piękną pogodą, słońcem i wiatrem od morza – powiedział Jan Paweł II po zakończeniu mszy świętej na Jasnych Błoniach – […] A widzę tutaj także wielu młodych, młodych ze Szczecina. Niech dla was ten wiatr będzie symbolem życia i zmagania się z uderzeniami, które przychodzą na człowieka od zewnątrz i od wewnątrz. Są rożne gwałtowne wichry, są także i uderzenia naszych różnych słabości. Trzeba się zmagać! Ci, co żyją nad morzem, ludzie morza, którzy wypływaj na morze, muszą się zmagać z wichrem, aby zwyciężać. Kiedy więc przychodzą w młodości te różne uderzenia, te wichry namiętności, kiedy bierze górę słabość, przypomnij tchnienie Ducha, które masz w sobie od chrztu, od bierzmowania nie po to, żebyś się przewracał za lada podmuchem, tylko po to, żebyś stał jak ten żeglarz i dopłynął!”
Twórcy poświęcają serwis pamięci Marka Kramarza