[5.12.1835 Pasewalk - 8.08.1925 Szczecin] - nauczyciel, profesor gimnazjalny, historyk, konserwator zabytków.
Pas zieleni po północnej stronie basenu przed kaplicą.
Do Szczecina przybył w 1850 r. Ukończył tu Gimnazjum Mariackie, a następnie studiował filologię klasyczną w Bonn oraz germanistykę i historię w Greifswaldzie. W1860 r. powrócił do Gimnazjum Mariackiego jako nauczyciel. Wykładał tu filologię i historię. W 1881 r. objął stanowisko dyrektora Gimnazjum Miejskiego i pozostał na nim aż do 1906 r. Położył trudne do przecenienia zasługi dla zachowania historycznej i kulturowej spuścizny Pomorza. W 1873 r. wybrany został przewodniczącym Towarzystwa Historii i Starożytności Pomorza, na czele którego stał przez blisko półwiecze. Celem towarzystwa było zbieranie, ochrona i opracowywanie pamiątek historycznych z regionu oraz badanie i opisywanie jego przeszłości. Realizując te zadania, gromadził eksponaty w Muzeum Antykwarycznym, organizował wykłady publiczne i wycieczki po Pomorzu, wydawał dwa czasopisma, w tym założone przez siebie „Monatsblatter". W 1894 r. mianowany został pierwszym konserwatorem zabytków Prowincji Pomorskiej i urząd ten piastował honorowo przez pięć kadencji, tj. przez trzydzieści lat. W tym czasie przyczynił się do uratowania cennych budowli, m.in. pofranciszkańskiego kościoła św. Jana Ewangelisty w Szczecinie i średniowiecznych murów obronnych w wielu miastach. Pionierskie zasługi położył jako inwentaryzator - w latach 1898-1914 wydał trzynaście tomów inwentarzy zabytków poszczególnych powiatów rejencji szczecińskiej oraz jeden, dotyczący zamku w Szczecinie. Był autorem wielu prac z dziedziny historii Pomorza i Szczecina. Do dziś pozostają one ważnym źródłem dla historyków i historyków sztuki.
Twórcy poświęcają serwis pamięci Marka Kramarza